"One Cause, Many Journeys"

मी एक कर्करोगग्रस्त पेशंट आहे, साधारणतः जानेवारी२०२० च्या शेवटी माझा कर्करोग लक्षात आला, डॉक्टर तपासण्या होईपर्यंतफेब्रुवारीचा शेवट उजाडला. कर्करोगाच्या उपाचार पहदतीतील केमोथेरेपीबदल माझ्या मनात भयंकर चित्र होते. औषणे पोटातून दिले जातात.मोठ्या मशिनखाली झोपवून औषधे दिली जातात. असे काहीसे माझ्यामनातील हे चित्र होते.

मी एक कर्करोगग्रस्त पेशंट आहे, साधारणतः जानेवारी २०२० च्या शेवटी माझा कर्करोग लक्षात आला, डॉक्टर तपासण्या होईपर्यंत फेब्रुवारीचा शेवट उजाडला. कर्करोगाच्या उपाचार पहदतीतील केमोथेरेपीबदल माझ्या मनात भयंकर चित्र होते. औषणे पोटातून दिले जातात.मोठ्या मशिनखाली झोपवून औषधे दिली जातात. असे काहीसे माझ्यामनातील हे चित्र होते.

आमच्या कर्करोग तज्ज्ञानी सुचविल्या प्रमाणे आम्ही मार्चमहिन्याच्या सुरुवातीस होप हॉस्पिटल' मध्ये म्हणजेच डॉ. पेसरयांचेकडेआलो. दवाखान्याच्या इमारतीत प्रवेश करताच तेयाले वातावरणामुळेमाझ्या मनावरचा थोडा ताण हलका झाला. कारण इमारत कॅन्सरहॉस्पिटलची आहे असे वाटतच नव्हते. रिशस्वनिरट कडे गेलो त्यांनीहसून स्वागत केले, सर्व माहिती आपलेपणाने विचारून संगणकात संग्रहीतकेली, त्यानंतर मी, माझे दोन्ही मुले व पती आम्ही डॉक्टरांना भेटलोकॅन्सर पेशंटची मनस्थिती जशी असते तशीच माझी ही होती,डॉक्टरांकडेजालाच त्यांची शांत मुद्रा, स्मितहास्य पाहून माझ्या मनावरचा ताण आणखिकाहीसा कमी झाला, डॉक्टर उपाचपती समजेल अशा सोप्या भाषेतसांगत होते.पण माझे त्यात लक्ष नहते. तर मी त्या खोलीतील वातावरणअनुभवत होते, वस्तूनिटनेटक्या, स्वच्चसूर्य प्रकाश आम्ही डॉक्टरांच्या खोलीतुनखोलीतून बाहेर पडल्यानंतर मी सहज 'केमोथेरेपी जिये डोकावले.खूप प्रेमाने तेथील नर्स पेटची विचारपूस करत होत्या

मी एक कर्करोगग्रस्त पेशंट आहे. साधारणतः जानेवारी 2020 च्या शेवटी माझा कर्करोग लक्षात आला. डॉक्टर तपासण्या होईपर्यंत फेब्रुवारी चा शेवट उजाडला. कर्करोगाच्या उपचार पद्धतीतील केमोथेरपी बद्दल माझ्या मनात भयंकर चित्र होते. औषधे पोटातून दिले जातात. मोठ्या मशीन खाली झोपून औषधे दिली जातात असे काहीसे माझ्या मनातील हे चित्र होते.

आमच्या कर्करोग तज्ञांनी सुचविल्याप्रमाणे आम्ही मार्च महिन्याच्या सुरुवातीस होप हॉस्पिटलमध्ये म्हणजेच डॉक्टर पेठे सर यांच्याकडे आलो. दवाखान्याच्या इमारतीत प्रवेश करतात तेथील वातावरणामुळे माझ्या मनावरचा थोडा ताण हलका झाला. कारण इमारत कॅन्सर हॉस्पिटलची आहे असे वाटतच नव्हते. रिसेप्शनिस्ट कडे गेलो त्यांनी हसून स्वागत केले. सर्व माहिती आपलेपणाने विचारून संगणकात संग्रहित केली. त्यानंतर मी, माझे दोन्ही मुले व पती आम्ही डॉक्टरांना भेटलो. कॅन्सर पेशंटची मनस्थिती जशी असते तशीच माझीही होती. डॉक्टरांकडे जाताच त्यांची शांत मुद्रा, स्मितहास्य पाहून माझ्या मनावरचा ताण आणखी काहीसा कमी झाला. डॉक्टर उपाचपद्धती समजेल अशा सोप्या भाषेत सांगत होते. पण माझे त्यात लक्ष नव्हते. तर मी त्या खोलीतील वातावरण अनुभवत होते. वस्तू नीटनेटक्या, स्वच्छ सूर्यप्रकाश, आम्ही डॉक्टरांच्या खोलीतून बाहेर पडल्यानंतर मी सहज 'केमोथेरपी' जिथे डोकावेल. खूप प्रेमाने तेथील नर्स पेशंटची विचारपूस करत होत्या. औषधे सलाईन मधून दिले जात होते. आता तर काय माझ्या डोक्यातील केमोथेरपी चे चित्र गळून पडले. त्याची जागा समाधान व आनंदाने घेतली. मनाशी पक्का निश्चय केला की मी याच दवाखान्यात पुढील उपचार पद्धती घेईन.

11 मार्च 2020 रोजी माझी पहिली केमोथेरपी होती. दोन-तीन दिवस आधी येऊन मी लॅबमध्ये माझ्या पांढऱ्या पेशीची तपासणी केली. माझ्या नसा बारीक असल्याने बहुतेक हा लॅब वाला इतरांसारखाच मला ओरडणार असे वाटले. पण आश्चर्य एका सुंदर गोड मुलाने हसत हसत मला कुठल्याही प्रकारचा त्रास होऊ न देता तपासणीसाठी रक्त घेतले.

11 मार्चला आम्ही दवाखान्यात आलो. दवाखान्यातील काम करणाऱ्या मावशींनी प्रेमाने कॉफी विचारली, हसून स्वागत केले. या कर्मचाऱ्यांकडून केली जाणारी स्वच्छता तर डोळ्यात भरणारी नीटनेटकेपणा प्रत्येक ठिकाणी जाणवत होता.

रिसेप्शनिस्ट कडे गेलो त्यांनी "मावशी कशा आहात? "अशा गोड आवाजात विचारताच मन प्रसन्न झाले. प्रत्यक्ष केमोथेरपी खोलीत, नंतर तेथील नर्सची कामाची पद्धती, पेशंट बरोबर आपलेपणाचे बोलणे पाहून तर माझ्या मनातील कॅन्सरची तिरस्काराची भावना निघून गेली.

मला या दवाखान्यात एक गोष्ट प्रकर्षाने जाणवली की रोग्याचे मानसिक आरोग्य राखून त्याच्यावर या ठिकाणी उपचार केले जातात. सलाईन संपले, मला त्रास होत आहे, हे केमोथेरपीच्या दरम्यान सांगण्याची गरजच पडत नाही कारण नर्स आपले काम प्रामाणिकतेने व लगेच करत असतात. दोन डॉक्टर निरीक्षक म्हणून नेमलेले आहेत. ते पेशंटची प्रेमळ व गोड आवाजात सारखी विचारपूस करत असतात.

मला स्वतःला या हॉस्पिटलमुळे उभारी मिळाली. मी खूपच सकारात्मक विचार करू लागले. त्यामुळे माझ्या शरीरावर देखील सकारात्मक परिणाम होऊन औषधांचा चांगला परिणाम झाला. प्रत्येक पेट स्कॅन ला माझ्या कॅन्सर गाठी कमी होत होत्या. ऑपरेशन नंतरच्या बायॉप्सी रिपोर्ट मध्ये तर माझा कॅन्सर शून्य टक्के आला.

अरे हो, एक गोष्ट महत्त्वाची सांगायची राहिलीच. पेशंटचे वजन डॉक्टर पेठे सर कमी होऊ देत नाहीत. त्यासाठी ते विविध औषधांचा वापर करतात. अशा प्रकारे सर पेशंटचे तन मन दोन्हीचे आरोग्य उत्तम राखतात.

मी कॅन्सर पेशंटला सुचवू इच्छिते की त्यांनी नाशिक मधील बेस्ट हॉस्पिटल होप एमओसी हॉस्पिटलचीच उपचारासाठी निवड करावी. आशेच्या मिटलेल्या कळीवर प्रेम, आपलेपणा या कौटुंबिक जिव्हाळ्याची अलगद फुंकर घालून एक एक पाकळी उमलवून सुगंधी फुलात रूपांतर या इस्पितळात केले जाते. शेवटी कॅन्सर पेशंट आपल्याला कॅन्सर आहे-होता हेच येथे तो विसरून जातो.

येथील डॉक्टर, नर्स, लॅब कर्मचारी, सफाई कर्मचारी पेशंटच्या सेवेसाठी सदैव तत्पर असतात. 'रुग्ण सेवा हीच ईश्वर सेवा' हेच जणू यांचे ब्रीदवाक्य आहे.

म्हणूनच डॉक्टर पेठे सर, इतर डॉक्टर्स, नर्स, मावशी, लॅब कर्मचारी, मेडिकल मधील कर्मचारी या सर्वांना माझे शतशः प्रणाम.

Hello Everyone, I am a Warrior. Sharing my recovery journey hoping my experience could inspire others facing similar battles.

My recovery journey was a winding road of resilience and adaptation. Initially, treatment felt like a storm, bringing physical and emotional challenges. Fatigue was a constant companion, and the side effects were daunting. But with each passing day, I found small victories.

I leaned on a strong support system: family, friends and medical professionals who became my anchors. Gentle exercise, like short walks, gradually rebuilt my strength. Nutrition became a focus, nourishing my body with wholesome foods, Mindfulness and mental strength helped manage anxiety and fostered a sense of calm.

Patience was key, Recovery wasn’t linear; there were good days and some not so good days. Celebrating milestones, no matter how small, kept me motivated. I learned to appreciate life’s simple joys and prioritize self-care. My journey redefined my perspective, emphasizing the importance of inner strength and the power of hope.

Special thanks to Dr. Tushar Patil and MOC team for their unconditional support and guidance throughout my journey.

I am Divya Bajaj. I got detected with Breast Cancer at 34 years. My daughter was 1.5 year old at that time and I had just weaned her off breast milk a couple of months back.

The news that I had breast cancer was broken to me by my father. Surprisingly, I was very strong as I always believed that if I believe I can I surely will overcome this. When reports were positive and we had to go through the treatment and procedure, the consideration that If I stay mentally strong, it will be easier for the body and also for the family helped me well. If I am weak my loved ones including my husband, parents and brother will also be impacted. The 2-3 days gap between biopsy and results helped me gain mental resilience. Trust me - anyone who has cancer has been given the capacity to deal with it. Its just Mind over matter. Find the strong reason you want to live for- for me it was seeing my daughter grow with my love. Visualise it every day and soon you will beat cancer and be back to life.

Meditation and visualisation go a long way in giving the mental strength to deal with it. Mind game strong is half the battle won. If you need support, give as much importance to mental health counselling sessions as you give to your treatment. Don’t shy away from asking for help - whether it’s during or post treatment. You will need strong support system and familiar surroundings, so decide accordingly.

Also having Cancer Pals- who have dealt with it and know how the journey can be or is likely to be will be your biggest blessing.

Thrive through Cancer and not just survive. God bless

A cancer diagnosis is life-altering, and when I was diagnosed with breast cancer, fear and uncertainty took over. The journey ahead seemed daunting, filled with questions and anxiety. However, from the moment I met Dr. Ashish Joshi, everything changed. His expertise, compassionate approach, and unwavering support became my guiding light during this difficult time. He explained my treatment options with patience, ensured I was well-informed at every stage, and most importantly, gave me the confidence to fight.

My treatment journey was challenging, involving surgery, chemotherapy, and radiation therapy. There were days when the side effects felt overwhelming, but I was never alone. Dr. Joshi and his dedicated team at MOC Cancer and Research Centre stood by me at every step. Their state-of-the-art facility and the warm, healing environment provided me with the reassurance that I was in the best hands. The medical staff was incredibly professional and compassionate, ensuring I received the best care while also addressing my emotional well-being.

Today, as a breast cancer survivor, I look back at my journey with gratitude. The road wasn’t easy, but with the exceptional care and support of Dr. Joshi and the entire MOC team, I found the strength to fight and emerge victorious. Their dedication to saving lives and providing holistic cancer care has given me a second chance, and for that, I will forever be grateful.

Thank you, Dr. Joshi, Dr. Radhika, and the MOC team, for being my pillars of strength and for making a difference in my life.

मेरा नाम वर्षा तिवारी है और मैं रायपुर से हूँ। मेरे गले में एक बड़ी गाँठ हो गई थी। मैंने इसका इलाज डॉ. सिद्धार्थ तुरकर सर के पास, रेडियंट हॉस्पिटल, रायपुर में कराया। जब मैं यहाँ आई थी, तब मुझे तीसरी स्टेज का कैंसर था और मेरी उम्र भी ज़्यादा नहीं थी। मुझे बहुत डर लग रहा था—मेरी छोटी बेटी है, मैं कैसे संभालूंगी? मेरा क्या होगा?

लेकिन डॉ. सिद्धार्थ तुरकर सर ने मुझे भरोसा दिलाया और कहा, "आप निश्चिंत रहिए।" उस विश्वास ने मुझे हिम्मत दी। छह महीने हो गए, आज मेरी आखिरी कीमोथेरेपी है, और मैं पूरी तरह स्वस्थ महसूस कर रही हूँ।

इस दौरान सफर आसान नहीं था। इलाज के दौरान कमजोरी, दर्द और भावनात्मक उतार-चढ़ाव आए, लेकिन मैंने हिम्मत नहीं हारी। परिवार और डॉक्टरों के सहयोग से मैंने हर मुश्किल को पार किया।

मैं सभी कैंसर योद्धाओं से कहना चाहती हूँ—डरें नहीं, हिम्मत बनाए रखें। सही इलाज और सकारात्मक सोच से इस जंग को जीता जा सकता है। रेडियंट हॉस्पिटल में आने वाले हर मरीज़ से मैं कहना चाहती हूँ—निश्चिंत होकर आइए, यहाँ आपको नया जीवन मिलेगा।

मेरा नाम श्रीमती सविता शिंदे है। पिछले तीन साल से मैं कैंसर का इलाज करवा रही हूँ। पहले एक साल तक मेरा इलाज हैदराबाद में चला, फिर मैं रायपुर शिफ्ट हो गई। वहाँ मेरी मुलाकात सिद्धार्थ तुर्कार सर से हुई। पिछले दो साल से मैं उनके इलाज में हूँ। उनका व्यवहार और उपचार बहुत अच्छा है, और मेरी स्थिति अब स्थिर है।

कैंसर से लड़ाई आसान नहीं होती। इलाज के दौरान कई शारीरिक और मानसिक चुनौतियों का सामना करना पड़ा, लेकिन मैंने कभी हार नहीं मानी। परिवार, डॉक्टरों और अपनी सकारात्मक सोच की बदौलत मैं इस मुश्किल सफर में आगे बढ़ती रही।

मैं सभी कैंसर योद्धाओं से कहना चाहती हूँ कि हिम्मत बनाए रखें, धैर्य रखें और अपनी ताकत पर भरोसा करें। सही इलाज और सकारात्मक सोच से इस जंग को जीता जा सकता है। आप अकेले नहीं हैं, हम सब आपके साथ हैं!

My name is Siddhesh, and I would like to share our experience with MOC Cancer Care as my father, Mr. Tanaji Hande, has been undergoing treatment for lung cancer since 2022 under the expert guidance of Dr. Udip Maheshwari.

When my father was first diagnosed, it was a time of immense fear and uncertainty for our family. The road ahead seemed overwhelming, filled with difficult decisions and emotional challenges. However, from the very beginning, Dr. Maheshwari and the entire MOC team provided not only the best medical care but also the much-needed reassurance and emotional support.

There were many hurdles along the way, but with a systematic approach to treatment, clear guidance, and unwavering support, we moved forward step by step. Each positive report strengthened our confidence, allowing us to face this battle with renewed hope. Dr. Maheshwari's expertise, patience, and compassionate nature have made a huge difference in my father’s journey, helping him fight cancer with courage.

Beyond medical treatment, the care at MOC stands out. The nurses, staff, and entire medical team work together seamlessly, ensuring that patients and their families understand the treatment process in detail. Their constant encouragement and proper guidance make patients feel like true cancer warriors, not just patients.

When I was diagnosed with Stage 3, breast cancer, my world turned upside down. It was 2020, and the pandemic was in full force—lockdowns, restrictions, uncertainty. But I knew I had to fight. I began with a mastectomy, followed by 8 rounds of chemotherapy and 21 radiation sessions. Each treatment was physically and emotionally draining, but I was determined to stay positive.

Before chemo took its toll, I made the decision to go to my hairstylist and shave my head. I wanted to take control of something in the process, rather than letting the hair loss catch me off guard. It was empowering to make that choice myself, and I faced the baldness with strength rather than fear. According to my family and friends-I carried it pretty damn well!

In August 2020, my life took an unexpected turn when I was diagnosed with Acute Lymphoblastic Leukemia (ALL) at just 35 years old. Everything changed in an instant, and I found myself navigating the uncertainties of cancer treatment.

I was fortunate to be under the care of Dr. Ashwin Rajbhoj, a renowned Cancer physician whose compassionate and holistic approach made all the difference. From the very beginning, he took the time to explain my diagnosis, treatment options, and prognosis, giving me the strength and confidence to face what lay ahead.

Under his expert guidance, I began chemotherapy to achieve remission, with Dr. Rajbhoj closely monitoring my progress. His unwavering support helped me endure both the physical and emotional challenges of treatment. He carefully administered high-dose chemotherapy to target the cancer cells while managing the potential side effects with precision.

Additionally, I underwent radiation therapy under Dr. Shweta’s guidance, which played a crucial role in my recovery. After months of treatment, I finally reached remission—a moment I celebrated with my family and friends, cherishing every second of my newfound health.

I am eternally grateful to Dr. Ashwin Rajbhoj for his dedication, compassion, and expertise. His exceptional care not only saved my life but also gave me a new perspective on it.

To those who are battling cancer—never lose hope. The journey may be tough, but with the right care, determination, and support, healing is possible. Trust the process, stay strong, and believe in the power of resilience.

• There are many variations of passages of Lorem Ipsum available, but the majority have suffered alteration in some form, by injected humour, or randomised words which don't look even slightly believable.

Dr. Smit Sheth
MD DM ECMO
Consultant Cancer Physician
MOC Cancer Care & Research Centre, Thane & Mulund.

Four years ago, I battled leukemia, and today, I stand healthy and grateful. This new life was made possible by the exceptional care of Dr. Ashwin Rajbhoj. After multiple chemotherapy sessions and three years of tablet chemo, I am now completely cured. Dr. Ashwin Rajbhoj is not just a brilliant doctor but also a compassionate healer who always prioritizes his patients' needs and treats them with kindness. I am forever thankful to my life savior.

To those currently undergoing treatment or newly diagnosed—stay strong, have faith, and keep fighting. Advances in medicine and the right care can lead to recovery. You are not alone in this journey, and there is always hope!

देव दिसत नाही असं म्हणतात, पण मला देव दिसला आणि देव म्हणजे काय हे मी "डॉ. अश्विन राजभोज" सरांच्या रूपात पावलोपावली पूर्ण उपचारादरम्यान अनुभवले. 11 ऑक्टोबर 2021 रोजी मला ब्रेस्ट कॅन्सरचे निदान झाले व मी पूर्ण कोसळले, त्यानंतर सर्व उपचारांची चक्रे चालू झाली. सर्जरी झाली आणि त्याच्यानंतर मी डॉ. अश्विन सरांना भेटले.

कॅन्सर झाला म्हणजे आता पुढे फक्त मरणच हे समीकरण असताना सरांनी खुप छान पद्धतीने मला सर्व गोष्टी सोप्या करून समजावल्या आणि माझे मनोधैर्य वाढवले. त्यानंतर मी सरांकडे माझ्या सर्व केमोथेरपी, रेडिएशन पूर्ण केल्या. प्रत्येक वेळी पेशंटच्या शंकांचे निरसन होत नाही तोपर्यंत अगदी शांतपणे समजावून फक्त अश्विन सरच सांगू शकतात. आपण कधीही त्यांना कॉल केला असता ते कॉल रिसिव्ह करतातच आणि आपला प्रॉब्लेम सॉल्व होत नाही तोपर्यंत ते व्यवस्थित समजावून सांगतात. डॉ. अश्विन सरांमुळे मला नवीन आयुष्य मिळाले आणि त्यांनी केलेल्या ट्रीटमेंट मुळे माझे रिपोर्ट आता ऑल क्लिअर आले आहेत व मी सुखरूप आहे. डॉ. अश्विन सर तज्ञ व हुशार अभ्यासु व्यक्तिमत्व आहेत यात काही शंकाच नाही. कॅन्सरच्या ट्रीटमेंटसाठी नक्कीच अश्विन सरांचा सल्ला आणि मार्गदर्शन घ्यावे असेच मी सांगेन.

प्रत्येक क्षणी या मिळालेल्या आयुष्याबद्दल ऋणी असेन.... थँक्यू सो मच..

My name is Milind Alai, I have an amazing family my wife Shailaja, our daughters Swara(10) and Riya (4). My story begins in November 2023 when I was 42 years old. On routine health checkup one of tumour marker level was higher. So after consulting gastroenterologists we have decided to visit oncologist.

My wife and brother in law took me to Visit Dr. Sonal Dhande madam at Hope MOC, Nashik, India. After looking at reports without spending much time doctor recommended to do PET-CT. Unfortunately, it not only confirmed the presence of cancer in stomach but also revealed that it had already spread to lymph nodes surrounding the stomach. From this day my fight with world’s most deadly disease started.

Dr. Sonal Dhande explained detail treatment and informed me I would need four rounds of neoadjuvant chemotherapy prior to stomach surgery, followed by four more rounds of chemotherapy. My treatment begins within two weeks of confirmation of disease. First chemotherapy went well with little nausea and vomitting. But during second and third chemotherapy, I was suffered a lot with vomitting, uncontrollable behavioural changes and became unconscious. Doctor split dose for forth chemotherapy and it went well. Additionally, I suffered with mouth ulcer and constipation issues during chemotherapy. During this bad times Dr. Sonal stood with us strongly and give us strong hope for recovery and said its short term pain don’t need to worry. She was so caring and explained any question we had during the treatment. She has always been accessible over calls and messages in case of needs.

After completing chemotherapy I underwent another PET CT and results revealed that my tumor size reduced a lot. I asked doctor why not continue more chemotherapy and get rid of cancer without doing surgery but my team of doctors convinced me to get stomach surgery done as it would help in stopping the recurrence of cancer. I listened to them and underwent total gastronomy (removal of whole stomach).

I was referred to Dr. Ambarish Chattarjee, a oncosurgeon at Hope MOC for stomach surgery. I underwent total gastrectomy surgery with Dr. Ambarish Chatterjee as a part of stomach cancer treatment. He explained us the entire process right from consultation, surgery, treatment, post hospitalization and post-operative care. The entire process was so smooth. He has always been accessible over calls and messages in case of need. He just doesn't treat a patient, he also treats worried and scared relatives of patients as well by supportive counseling.

Thank you “Team Hope MOC”for making the treatment very easy and give me a chance for second life.

Living without stomach was very challenging initially. The doctor connected the ends of esophagus with small intestine which means the food I consume directly goes into the intestine. Initially I had to eat soft food for a month in small portions, multiple times, sip on very little water. Slowly my body started adapting this change. It took almost 6 months after surgery to get used to it and start normal diet multiple times a day. And today, I mastered the art of living without a stomach and I am proud of what I have achieved so far with great discipline and determination. There are millions of people around the world like me, leading regular and normal lifestyle, enjoying their successful professional and personal lives.

Recently I joined my job after one year. Today I am living normal life. Nothing has changed before and after cancer in my life but perspective towards life has grown more positive.

What I would like people to get from this story is to listen to their bodies. And not wait when they feel something is not right. It is way better to be safe than sorry. early detection is the key to combating stomach cancer. Regular health checks is necessary.

मी सौ. विजया जडे नोव्हेंबर २०२१ मध्ये माझे कॅन्सर( Overies) ऑपरेशन झाले. ऑपरेशन नंतर केमोथेरपी करण्यास सांगितले तब्येत खूप खराब होती. तेव्हा माझे उपचार डॉ राजभोज यांच्याकडे सुरू केले. उपचार योग्य झाले, त्रास झाला नाही. सरांनी खूप काळजी घेतली त्या मुळे आजाराचे आणि उपचाराचे मला कधी टेन्शन आले नाही आणि आज मी या आजारातून पूर्ण बरी आहे.

त्यांच्या रूपाने मला देवच भेटला असे मला वाटते. मी वा माझ्या परिवार कडून डॉ.आश्विन राजभोज आणि MOC च्या पूर्ण टीम चे आभार मानते. आणि त्यांना पुढील वाटचालीस शुभेच्छा देते धन्यवाद!!!

आज डोकं खाजत होत

जरासा कोंडाही पडत होता

आज कित्येक महिन्यानंतर डोक्याला कंगवा लागला होता
किंबहुना हातातच खूप महिन्यांनी धरला होता
इतरांसाठी ही छोटीशी गोष्ट होऊ शकते पण

तिच्यासाठी....
कॅन्सरच्या ट्रिटमेंटमुळे गेलेले केस आता थोडे-थोडे परत यायला सुरूवात झाली होती....

डॉ. वंदना कुलकर्णी घोडके स्वतः व्यवसायाने डॉक्टर असल्यामुळे आता पन्नाशी पर्दापण करणार म्हणून तीने आरोग्य तपासणीचा मुहूर्त काढला १ एप्रिल २०२१ आणि चक्क एप्रिल फुल झाल्यासारखं झाल आणि वंदनाला ब्रेस्ट कॅन्सर डिटेक्ट झाला.

काहीही त्रास नसताना सोनोग्राफी मध्ये १.८ सेंटीमीटरची गाठ स्तनामध्ये दिसली. कॅन्सर आहे हे समजल्यानंतर ती शांतपणे बसली. स्वतः डॉक्टर असल्यामुळे खूप काही घाबरायला झाल नाही. भरपूर पेशंट बघत बाबतीत जेव्हा घडलं तेव्हा चला बघता येईल जे असेल ते असा विचार करुन तीने दोन तीन जिवाभावाच्या.

मैत्रिणींना फोन करुन चर्चा केली आणि दुसऱ्या दिवशी पुढील तपासण्या करण्यासाठी दवाखाना गाठला. बायोप्सी, स्कॅन झाला, इतर काही रक्ताच्या तपासण्या झाल्या. BRCA स्कोअर ९५% होता. त्यामुळे कॅन्सर असेल हेच अंतिम सत्य होत. नवरा घरी नव्हता, मुलगी आजारी होती आणि मुलाचे दहावीचे वर्षे होत आणि मुळात रडत बसण्याचा तिचा स्वभाव नसल्या कारणाने, आहे ते स्विकारुन पुढे जायचं ठरवलं. थोड पहिल्या दिवशी भरुन आलं पण मैत्रिणी सोडून कुणालाही तीने सांगितली नाही. नंतर नवरा आल्यावर ऑपरेशनच्या आधीचे काही टेस्ट करुन ऑपरेशन करायला असल्यामुळे हे स्वतःच्या ती तयार झाली. आई - वडिलांना सांगणे थोडं अवघड होतं पण तेही काम तिने व्यवस्थित केलं आणि ऑपरेशन झालही.

घरातल्यांना या आजाराची काठीण्यपातळी कळूच न दिल्यामुळे बाकी काही विशेष असा मनावरती ताण नव्हता. घरात तीच्या नवऱ्याला फक्त सगळया गोष्टी माहित होत्या. त्यानंतर किमोथेरपी सुरू झाली. १६ केमो डॉक्टरांनी सुचवलेल्या होत्या. त्यामध्ये पोर्टला इनफेक्शन आणि सिरोमा कॅविटीचा विषय थोडा गुंतागुंतीचा झाला. त्याव्यतिरिक्त किमोथेरेपीचा संभाव्य त्रासाशिवाय इतर काही त्रास तिला झाला नाही.

केमोथेरेपी मध्ये काही आयुर्वेदिक औषध तिने अँसिडिटी वगैरेचा त्रास न होण्यासाठी घेतली होती. या सगळया उपचारादरम्यान ती अगदी तलवार घेऊन लढत होती. वंदना म्हणते की, काहीही फॅमिली हिस्ट्री नाही, दोन मुलं, दोन्हीही नॉर्मल डिलेव्हरी, दोन मुलांना दीड दीड वर्ष ब्रेस्ट फिडींग म्हणजे कॅन्सर व्हावा अस कुठलचं कारण नव्हतं. कॅन्सर का झाला हा प्रश्न मात्र गुलदस्त्यातच आहे.

नंतर रेडीएशन सुद्धा निभावून नेले. सिरोमा कॅव्हीटीचा त्रास होत होता. पण त्याला पर्याय नव्हता. अलीकडेच फॉलोअप साठी गेल्यानंतर सोनोग्राफी मध्ये लिव्हरवरती लिजन दिसलं. दोन वेळा केलेला पेटस्कॅन निगेटीव्ह अ आला. त्यामुळे डॉक्टर म्हणाले काही काळजी करु नकोस. पण मन मानत नव्हतं, बायोप्सी केली आणि वंदनाला पुन्हा एकदा लिव्हरशी संदर्भात कॅन्सर डिटेक्ट झालाय. पुन्हा ती तलवार घेऊन लढायला सिद्ध आहे. केमोथेरेपी आणि टारगेटेड थेरेपी अशी उपचार पद्धती ठरली आहे. उपचार सध्या सुरू आहेत.

वंदना म्हणते, एक डॉक्टर म्हणून पॉझिटीव्ह रहा सांगणे आणि स्वतः पेशंटच्या जागी गेल्यानंतर स्वतःला पॉझिटीव्ह रहा म्हणण तस अवघड आहे. पण पुर्ण ट्रिटमेंट मध्ये तीने स्वतःच स्वतःला समजावलं आणि उपचार घेतले. आजही ती तेवढीच खंबीरपणे आजाराला सामोरी जात आहे.

एक मजेशीर गोष्ट वंदना सांगते की, मागच्या ट्रिटमेंट नंतर आठ पंधरा दिवसातच उपचारादरम्यान झालेला त्रास ती विसरूनही गेली होती. जणू शरीर तिला म्हणत होतं डोक्यातून काढून टाक आता सगळं आणि गंमत बघा की यावेळी दोन वेळा पेटस्कॅन करुन जेव्हा रिपोर्ट निगेटीव्ह आला. तरीही शरीरच सांगत होत की, नाही काहीतरी वेगळं घडतयं शरीरामध्ये त्यामुळे शरीराचा आवाज ओळखा...

In the year 2022 I celebrated my 75th birthday and thanked my stars for a healthy & happy life. Apart from the occasional digestion & stomach related issues I was doing well and used to do my morning walks & yoga. In the month of October a gut feeling kept telling me to get a sonography.. I didn’t know why so I kept delaying it, but finally I made up my mind and one day I just went. The doctor asked me if I felt any issues, but I didn’t have any. I didn’t tell my family after I came home as I didn’t want to yet. Once the report came it worried me so I shared it with my husband and then told my daughters too.. Everyone was very upset about why I didn’t tell them - but the truth is I didn’t feel anything physically that time, it was just an intuitive feeling - God made me do it. The tumour was very big and the doctor couldn’t believe I wasn’t having issues. I trusted that God will see me through and that’s he’s with me.

I got my surgery done in Bombay, got a laparoscopy surgery done. Post the surgery the doctor gave us the green signal and allowed me to go back to Calcutta. I was happy to be coming home. But then we got bad news after a week on getting biopsy report that I had a malignant tumour. So the investigation started and I was honestly very stressed. Usually I’m an emotional and a little weak, but I don’t know where I got the strength from to be positive and put myself in the hands of my Lord.

During the investigation they found out that the tumour could have been in my body for 9 years! In a way I find myself lucky and thank God that we didn’t find out before that I lived those 10 years of my life happily and didn’t get pulled into the surgeries and medical aspect. Everything happened and the surgery went well. It feels like a dream, it is hard to believe this reality and I just kept a positive mind. I’m thankful to God for my beautiful 75 years of happiness, and continue thanking God for such a smooth journey and trust to have more moments of happiness everyday.

I was diagnosed with Hodgkin’s Lymphoma, and when we met Dr. Pradip Kendre, it felt like meeting a family member. He called it a "lucky cancer," and his positive approach, jolly nature, and clear explanations helped me overcome my fear and recover faster. His reassurance made me believe that cancer is not the end-it’s just a challenge that can be conquered with the right mindset and treatment.

I believe that fighting cancer requires determination, motivation, and a positive environment, along with the right guidance. There will be tough days, but remember, you are stronger than you think. I am deeply grateful to Dr. Kendre and the entire MOC team for their unwavering support, encouragement, and care throughout my journey.

To those recently diagnosed or currently battling cancer -stay strong, trust your treatment, and surround yourself with positivity. You are not alone in this journey. Believe in yourself, take one step at a time, and know that every day you are moving closer to healing. There is light at the end of the tunnel, and you will get through this. Keep fighting!

सहचरी बांधवांनो, नका होऊ निराश,

अंधारल्या गुहेतही येतो तेज प्रकाश.

काढता काजळी होई दीप प्रज्वलित,
काढता काळजी होई मन प्रफुल्लित.

जागवू धैर्य- संयम - हिंमत,
समजे जगण्याची ती किंमत.

सावधता अन् सहनशीलतेला,

सानंदे घेऊ या सोबतीला.

प्रज्ञावंत बुद्धिमंत हे धन्वंतरी,
सदैव आहेत आपल्या बरोबरी.

उद्या उजळेल सुखाची पहाट,

जागवू सकारात्मकतेचा निश्चय
सज्जे होऊ सारे, ध्येय निरामय.

गोड हसू येईल ओठी मुखावरती,
लढा यशस्वी साथ मिळी सगळ्यांची.

कृतज्ञ राहू साऱ्यांसाठी कृतार्थ जीवनी,
धन्वंतरींचे मधाळ बोल ही संजीवनी.

धन्यवादाची गोड फुले सगळ्यांपाशी,
नवी उमेद, नवी पहाट - आयुष्याशी!

माझी कॅन्सरशी यशस्वी लढाई

मी सौ. सुवर्णा संजय संदे (रिटायर शिक्षिका) सध्या राहणार पुनावले जि. पुणे (महाराष्ट्र). मला नोव्हेंबर २०२१ साली पौटाचा कर्करोग असल्याचे तपासणीमध्ये समजून आले. अर्थातच मला आणि माझ्या कुटुंबियांना ही बाब खूपच धक्कादायक होती. कारण माझ्या आजाराने चौथी स्टेज क्रॉस केली होती. माझे खाणे, चालणे अवघड झाले होते. डॉक्टरांच्या म्हणण्यानुसार माझ्यासाठी ट्रीटमेंट करणेही माझे आयुष्य कारण माझे तीन चार अवघड महिनेच राहिले होते.

त्याचवेळी आमच्या डॉक्टरांनी डॉ. रेश्मा पुराणिक मॅडम यांच्याशी कॉन्टॅक्ट करुन त्यांचेकडे जाण्यास सांगितले. आणि खरच माझ्या कॅन्सरच्या प्रवासात साक्षात परमेश्वर (God) रूपाने मॅडम भेटल्या, त्यांनी अतिशय विचारपूर्वक ट्रिटमेंट सुरु केली. या सर्व कालावधीत मला माझ्या आजाराचे स्वरूप समजले होते. तेव्हा मी सुध्दा मनाशी ठरवले कि आता न घाबरता स्वतःची विल पॉवर मजबून करून यातून बाहेर पडायचेच कॅन्सरला हरवायचेच. प्रयत्न करायला काय हरकत आहे. कारण माझ्यामुळे माझे पूर्ण कुटुंबच मानसिक त्रासात होते. डॉक्टरांनाही माझी ट्रीटमेंट करणे, मला बरे करणे हे कदाचित एक आव्हानच होते.

त्याचक्षणी आपण एका गंभीर आजाराने त्रस्त आहोत हा विचारच मी डोक्यातून काढून टाकला आणि सर्वांना घाबरून टाकणारी किमो ट्रिटमेंट आनंदाने स्विकारली. माझ्या ट्रीटमेंटमुळे कोणालाही त्रास होणार नाही याची काळजी घेतली. डॉ. रेश्मा मॅडम हरी खूप चांगल्या पध्दतीने ट्रीट करत होत्या. त्यामुळे एका महिन्यातच मला चांगलाच फरक दिसू लागला आणि मी सहा महिन्यात १००% कॅन्सर मुक्त झाले. आमचा यावर विश्वासूही नव्हता. डॉक्टराच्या प्रयत्नांना यश आले होते. परमेश्वराने मला (पुढील आयुष्याचे) खूप मोठे गिफ्ट दिले होते. कारण माझ्या पाठीशी देवाचे आशिर्वाद होतेच.

या कालावधीत मला एक वर्षाची मेडिकल लिव घेऊन घरीच रहावे लागले होते. माझ्याकडे खूप वेळ होता पण तो वेळ मी आजाराविषयी विचार करत बसण्यापेक्षा यू ट्यूबवर कॅन्सर स्पेशालिस्ट यांच्या मुलाखती पाहण्यात घालवला. पेशंटचा डाएट प्लॅन कसा असावा हे जाणून घेतले. चांगली व्याख्याने ऐकली. विचार पॉझिटीव्ह केले. त्यानतरच्या कालावधीमध्ये माझ्या पाहण्यात जर कोणी कॅन्सर पेशंट आले तर मी त्यांना भेटून त्याना घाबरून न जाता आजाराशी कशी लढाई करायची हे समजावून सांगितले. त्यामुळे इतर पेशंटना धीर येऊ लागला. अशाप्रकारे मी गेली ३ वर्षे कॅन्सरमुक्त जीवन समाधानाने जगत आहे.

माझ्या या प्रवासात मला ट्रीटमेंट करणाऱ्या डॉ. रेश्मा मॅडम, माझी काळजी घेणारे माझे कुटुंबीय, मला दुवा देणारे माझे सहकारी, नातेवाईक आणि या सर्वांचा मालिक परमेश्वर या सर्वांचे खूप खूप धन्यवाद!